کتاب حاضر به دنبال ارائه تفسیری انتقادی از اینستاگرام است که به واسطه آن بتوان از میانجی گری و تحرک دیگر پلتفرم ها سخن به میان آورد . اکنون فرهنگ دیجیتالی بیشتر از نشستن در برابر یک رایانه است و تحرک و میانجی گری تلفن های هوشمند روش های نوینی برای تولید و اشتراک گذاری عکس ها ایجاد کرده است . این تغییر افراد را به سمتی هدایت می کند که رویدادها مردم و محیط پیرامون خود را به گونه ای بصری درک کنند . هر چیزی به عنوان فرصتی برای عکاسی درک می شود و این حالت شکل های جدیدی از تجربه زندگی روزمره به وجود می آورد . ناپایداری فرهنگ دیجیتالی که در این کتاب مورد بحث قرار گرفته است , این مسئله مهم را در نظر می گیرد که مردم بیشتر از آنکه به تولید محتوای متنی از خود بپردازند به تولید محتوای بصری از خود اقدام می کنند و در این مسئله استفاده گسترده از اینستاگرام بنیانی را برای زیبایی شناسی بصری تلفن های همراه جدید بازنمایی می کند. نهایتا کتاب حاضر این بحث را مطرح می کند که امر بصری تشدید شده از خلال حضور مشارکت کنندگان در پلتفرم های متحرک و میانجی به گونه ای اساسی موجب تغییر در کارکردهای سنتی عکاسی می شود .
