مجید سلیمانی
چکیده
اين مقاله در پی آن است که با رويكرد نشانهشناختی، به تحلیل کاراکتر «روحانیت» در سینمای رضا میرکریمی بپردازد. نشانهشناسی یکی از روشهای تحلیل متن است که بر نظام قواعدی که بر گفتمانهای یک متن وجود دارد، تمرکز میکند. این مقاله نیز با این رویکرد به تحلیل نشانهشناختی جایگاه کاراکتر روحانیت در روایت فیلمهای میرکریمی میپردازد.
میرکریمی در اکثر قریب به اتفاق فیلمهای خود به بازنمایی کاراکتر روحانیت پرداخته است. فیلم «زیر نور ماه» (۱۳۷۹) از وی، داستان یک طلبه جوان را بازنمایی میکند. همچنین فیلمهای «خیلی دور، خیلی نزدیک» (۱۳۸۳)، «به همین سادگی» (۱۳۸۶) و «یه حبه قند» (۱۳۸۹) نیز گرچه مستقیماً به موضوع روحانیت نپرداختهاند، اما یکی از شخصیتهای محوری فیلم بر عهده کاراکتری از روحانیت است. این مقاله به نشانهشناسی نقش روحانیت در روایت داستانی این چهار فیلم میپردازد.
کلمات کلیدی
نشانهشناسی، کاراکتر سینمایی، روحانیت، رضا میرکریمی
منبع:
اولین همایش روحانی در قاب سینما (نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه هنر و بنیاد سینمایی فارابی – تاريخ برگزاري: ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۲، مكان برگزاري: دانشگاه تهران، دانشکده علوم اجتماعی